Zdrowie psychiczne

Dnia 10 października był ŚWIATOWY DZIEŃ ZDROWIA PSYCHICZNEGO.

Jako biznesmen jesteś bardzo narażony na stres, wypalenie zawodowe, depresję i inne problemy, a to z kolei w prosty sposób przekłada się na utratę zdrowia fizycznego.

Piszę o tym celowo z naukowego punktu widzenia, żebyś zobaczył i zdał sobie sprawę, jak wiele zależy od Ciebie i doświadczenia lekarskiego i jak wiele błahych, wydawałoby się czynników może zniszczyć zdrowie człowieka.

A może też z wymienionych poniżej powodów czasami nie idzie Ci biznes?

PRZECZYTAJ TO I POMYŚL, CHOĆ CHWILĘ.

Myślę, że nad tym tematem należy pochylić głowę, bo to bez wątpienia problem cywilizacji, naszego tempa życia, ale też i złożoności natury ludzkiej.

Lekarz powinien postrzegać człowieka jako całość. Całkowite skupienie się w postępowaniu diagnostycznym na objawach chorobowych i zmianach narządowych grozi wg mnie przeoczeniem złożoności i całości istoty ludzkiej.

Aby określić genezę i znaczenie zaburzeń – lekarz psychiatra musi przeanalizować skargi, objawy podmiotowe i przedmiotowe, z uwzględnieniem osobowości i sytuacji społecznej pacjenta.

A aby poznać osobowość, należy dokładnie chorego wysłuchać, zawsze pamietając o tym, że jest on skomplikowaną całością. Zdarza się, niestety, że pośpiesznie przeprowadzony wywiad, często oparty na zamkniętych pytaniach, nie tylko nie pomaga, ale wręcz zniechęca pacjenta do mówienia o sobie.

Wywiad o wiele łatwiej zebrać za pomocą pytań otwartych, co wcale nie zabiera lekarzowi więcej czasu, a pozwoli choremu swobodnie opowiadać własnymi słowami o dolegliwościach, przeżyciach, poglądach, emocjach i czynnikach społecznych.

Zbierając wywiad lekarz powinien wypytać o dane socjalne, medyczne i psychiatryczne pacjenta, również o zdolności przystosowawcze w poszczególnych etapach cyklu życiowego.

Bardzo ważna jest atmosfera dzieciństwa i charakterystyka rodziców, w tym bowiem okresie życia częściowo kształtują się te cechy osobowości, które decydują o sposobie reagowania na chorobę i radzenia sobie z różnymi, trudnymi sytuacjami i przeciwnościami losu.

Aby ocenić osobowość pacjenta ważne są także informacje dotyczące dojrzewania i zachowania w szkole, sposobów funkcjonowania w życiu rodzinnym, społecznym, zawodowym.

Dla lekarza istotne są także: pożycie małżeńskie, sprawność seksualna, życie towarzyskie.

Chorego należałoby także wypytać o nadużywanie alkoholu, tytoniu, substancji psychoaktywnych, leków psychotropowych i wszelkie przejawy zachowań antysocjalnych.

Wreszcie, kluczowe znaczenie ma poznanie przez lekarza sposobów reagowania na przeciwności w życiu codziennym – np. niepowodzenia, trudy, utraty, przebyte wcześniej choroby.

I tak na podstawie uzyskanych danych można wyodrębnić rozmaite cechy osobowości, jak np.: niedojrzałość, niesamodzielność, egocentryzm, lękliwość, mała tolerancja frustracji, skrupulatyzm, sztywność, przesadna skromność, konformizm.

Wywiad lekarski ujawni skłonność do powtarzania się pewnych zachowań i objawów w sytuacji stresu, jak np.: występowanie dolegliwości fizycznych (np. bólów głowy, brzucha), objawów psychopatologicznych (fobii, depresji), czy wreszcie zmiany w stosunkach z innymi ludźmi (bunt, osamotnienie).

Lekarz powinien zwrócić uwagę na stosunek pacjenta do lekarzy, instytucji medycznych (przychodnie, szpitale) oraz do samego leczenia, jak przyjmowanie leków np. przeciwlękowych czy uspokajających.

Zebrawszy, w czasie wywiadu te wszystkie informacje lekarz będzie mógł lepiej poznać pacjenta,zrozumieć jego skargi, przewidzieć reakcje na chorobę i zaproponować właściwe leczenie.

Kluczowe znaczenie ma również obserwacja chorego w trakcie wywiadu. Można zauważyć smutek i pesymizm, rozbawienie i beztroskę, bierność i zaprzeczanie chorobie. Pacjent może traktować lekarza serdecznie i przyjaźnie, lub chłodno i z rezerwą albo też być podejrzliwym i nieufnym.

Zdarza się, że zachowania niewerbalne bywają sprzeczne z deklaracjami słownymi. Zdarzają się łzy, wybuchy płaczu i inne emocje, jak łamiący się głos i popłakiwanie w czasie np. rozmowy o śmierci ukochanego psa. Dowodzi to, że pacjent nadal przeżywa uczucie straty, po której nie wygasł żal.

Łzy, wybuchy płaczu, czy inne tego rodzaju emocje powinny być opisane w dokumentacji medycznej jako objawy fizykalne. A jeśli pacjent zaprzecza przeżywaniu lęku, smutku czy złości, podczas, gdy jego mowa ciała i wyraz twarzy dowodzą czegoś wręcz przeciwnego, wówczas lekarz powinien przeprowadzić bardzo wnikliwe badanie, aby wykryć przyczyny tych skrywanych emocji.

Jest to bardzo ważne również dlatego, że mogą one wpływać na obraz i przebieg choroby.

Ważne jest i nieocenione w takim wypadku duże doświadczenie kliniczne lekarza, które pomaga rozstrzygnąć, czy problemy lub konflikty psychiczne rzeczywiście mają istotne znaczenie dla zdrowia fizycznego pacjenta.

A jeśli mają – bez pomocy łatwo do tragedii.

Człowiek, który nie może sobie poradzić ze swoimi problemami, czy to fizycznymi, czy psychicznymi, bywa, że decyduje się na krok ostateczny.

Życie jest jedno i ma wartość bezcenną.

Biznesmani, ludzie intensywnie pracujący “głową”, menadżerowie – to my jesteśmy tą grupą najbardziej narażoną na problemy psychiczne i utratę zdrowia fizycznego.

I często bardzo oszukujemy samych siebie, że wszystko jest dobrze. A często nie jest, a my wstydzimy się pójść do specjalisty, bo strach i wstyd, że “przylgnie do nas łatka wariata” dalej jest wszechobecny w naszym społeczeństwie.

Tymczasem lawinowo rośnie liczba samobójstw….

O tym przeczytacie w książce ŻYCIE I ŚMIERĆ W KORPORACJI.

Dziękujemy za przeczytanie i uwagę.

Magda Michalak mgr farm.
Kamil Herholz
pieknezycie.com

By |16 października 2017|Categories: Przywództwo, Rozwój osobisty|3 komentarze

About the Author:

3 komentarze

  1. Arkadyjczyk 24 lipca 2018 w 10:17 - Odpowiedz

    Dobry rzeczowy artykuł ;d

  2. dorota 15 maja 2018 w 16:25 - Odpowiedz

    Świetny wpis. Poruszyłaś bardzo ważny wątek

    • Magda 12 lutego 2020 w 01:17 - Odpowiedz

      Dziękuję, cieszę się, że artykuł się podobał.

Zostaw komentarz